ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ: ದೈವತ್ವ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನದ ಸಮಾಗಮ..?!
ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವು ಪುರಾತನ ಋಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಮುನಿಗಳು ಮಾಡಿದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಾಧನಗಳ ಸಮೂಹವಾಗಿದೆ. ಈ ಧರ್ಮದ ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮಹಿಮೆಯು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ, ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ, ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ ಮುಂತಾದ ಹಲವಾರು ವಿಜ್ಞಾನಗಳ ತತ್ತ್ವಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು ಬಹುಪಾಲು ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಈಗಿನ ವಿಜ್ಞಾನವೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.
ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ ಉಪನಿಷತ್ತು: ಸೃಷ್ಟಿ ತತ್ತ್ವ
ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ ಉಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಸೃಷ್ಟಿಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಕುರಿತು ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ “ಪುರುಷ ಸೂಕ್ತ”ದ ವಿವರಣೆ ಯುಗಾಂತ್ಯದ ಬೆನ್ನುಹತ್ತಿದ ಬಿಗ್ ಬ್ಯಾಂಗ್ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತರಿಸುತ್ತದೆ. “ಓಂ ಇತಿ ಏಕಂ ವಾಕ್ಯಂ” ಎಂದರೆ, ಸೃಷ್ಟಿಯ ಆರಂಭವು ಒಂದು ಶಬ್ದದಿಂದ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಇಂತಹ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಈಗಿನ ವಿಜ್ಞಾನವು “ಬಿಗ್ ಬ್ಯಾಂಗ್”ದ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದೆ, ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಸ್ಫೋಟದಿಂದ ಎಲ್ಲವೂ ಉಂಟಾಯಿತು ಎಂದು.
ಭಗವದ್ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ
ಭಗವದ್ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು “ಅಹಂ ವೇದಾಂತಕೃತ್” (ನಾನು ವೇದದ ರಚನಾಪ್ರವರ್ತಕ) ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಫಿಸಿಕ್ಸ್ನಲ್ಲಿ “ಸರ್ವಸ್ಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ” (Theory of Everything) ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, “ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞ” ಅಥವಾ “ಜೀವಾತ್ಮ” ಎಂಬ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಪ್ರಾಣಿ, ವನಸ್ಪತಿ, ಮತ್ತು ಜೀವಸೃಷ್ಟಿಯ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾದ ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಇಂಟರ್-ಕನೆಕ್ಟಿವಿಟಿ ಅಥವಾ ತಾತ್ವಿಕ ಬಂಧವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ವೈಮಾನಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರ: ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ
ಹಿಂದೂ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ವೈಮಾನದ ವಿವರಣೆ ಇದೆ. ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ “ವಿಮಾನ” ಅಥವಾ ಹಾರುವ ಯಂತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ. ಇದೇ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ವೈಮಾನಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಮುಂಚಿನ ರೂಪವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು. ವಿಭಿನ್ನ ವೇಗದ ಯಂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನದ ವಿವರಣೆಗಳು, ನಮಗೆ ಆಧುನಿಕ ವೈಮಾನಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಆದಿಯ ಕನಸನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ.
ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಜ್ಞಾನ: ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ವೇದಗಳು
ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಮಾನವ ದೇಹದ, ಪ್ರಪಂಚದ, ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ರಚನೆ ಕುರಿತಾದ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿವೆ. “ಋಗ್ವೇದ”ದಲ್ಲಿ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರವಿದೆ, “ಯಜುರ್ವೇದ”ದಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರ, ಸೂರ್ಯ, ಗ್ರಹಗಳು ಮತ್ತು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಿದೆ. “ಅಥರ್ವ ವೇದ”ದಲ್ಲಿ ಔಷಧಿಗಳ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಯೋಗದ ವಿವರಣೆಗಳಿವೆ, “ಆಯುರ್ವೇದ”ದ ಮೂಲಭೂತ ತತ್ತ್ವಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿತವಾಗಿವೆ.
ಈಶೋಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯದ ತತ್ತ್ವ:
ಈಶೋಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ, “ಪೂರ್ಣಮದಃ, ಪೂರ್ಣಮಿದಂ” ಎಂಬ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿತವಾಗಿರುವ ಶೂನ್ಯತೆಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. “ಪೂರ್ಣ” ಮತ್ತು “ಶೂನ್ಯ” ಎಂಬ ತತ್ತ್ವಗಳು ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಬಿಂದುವಿನ ತತ್ತ್ವ (Singularity Theory)ಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತವೆ, ಈ ಶ್ಲೋಕವು ವಿಶಾಲವಾದ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು: ಹಿಂದೂ ಋಷಿಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರ
ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಋಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಮುನಿಗಳು ಪರ್ವತಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಾನನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆದಿದ್ದು, ಪ್ರಕೃತಿಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಕೇವಲ ದೇವರನ್ನು ಆರಾಧಿಸಲಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ದೇವರನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರು. ಇದೇ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಅವರು ಪ್ರಕೃತಿಯ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದರು. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ತತ್ವಗಳಾದ “ಪಂಚಭೂತ” (ಭೂಮಿ, ಜಲ, ಅಗ್ನಿ, ವಾಯು, ಆಕಾಶ)ಗಳು ಹಿಂದೂ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ವಿಜ್ಞಾನದ ಮೂಲತತ್ತ್ವಗಳ ಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಾರಾಂಶ:
ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವು ಒಂದೇ ಕಡೆಗೆ ಹಾದುಹೋಗುವ ಮಾರ್ಗಗಳಾಗಿವೆ. ಹಿಂದೂ ಗ್ರಂಥಗಳು ಕೇವಲ ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿಲ್ಲ, ಅವು ತಾತ್ವಿಕ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತವೆ. ಇಂದಿನ ವಿಜ್ಞಾನವು ಜಾಗೃತಿಯ ಹೊಸ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ, ಆದರೆ ಹಿಂದೂ ಪುರಾತನ ಗ್ರಂಥಗಳು ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಈ ತತ್ತ್ವಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದವು. ಹೀಗಾಗಿ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ, ನಾವು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಅದರ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಗುಣವನ್ನು ಸಹ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.